Op 27 november 2014 verscheen een nieuw boek over de historie van Jirnsum. Het behandelt de dorpsgeschiedenis in 24 beknopte hoofdstukken, met diverse foto’s van vroeger. Omroep LEO (Leeuwarden) zond op de dag van de presentatie een TV-reportage met de schrijver uit.
Bijzonder is dat elk hoofdstuk is gerelateerd aan een bepaalde (vertel)plek. De meeste mensen willen namelijk graag weten WAAR iets was. De historische beschrijving is opgedeeld in 3 verschillende wandelroutes, van elk 8 hoofdstukken.
Daarnaast bevat het boek een korte ontstaansgeschiedenis van dit terpdorp aan de rivier, dat zich ontwikkelde tot een lintdorp. Een kaart met de drie wandelroutes completeert het geheel, zodat het ook goed mogelijk is om deze dorpsgeschiedenis thuis op de bank te lezen.
Uitgave: eigen beheer. Aantal pagina’s: 68. Te koop: op diverse adressen. Meer info en bestellen: zie Historische wandelroutes Jirnsum.
Hallo,
Laat ik mij even voorstellen. Ik ben Eva Cohen, 77 jaar oud, wonende in Purmerend en vanaf 7 januari 1944 ondergedoken geweest bij de Heer en Mevr. P. Meinsma-Bouma in het winkelpand nr. 247, schuin tegenover de woning van Tjeerd de Zee en ook tegenover het naaiatelier van de Zee.
Mijn pleegouders woonden en werkten dus op nr. 247. Aangezien ze zelf geen kinderen hadden mocht er ook geen kindergeluid komen uit de winkel als er eens een klant was. Voor mij zijn ze naar boven verhuisd met een goed uitzicht op de Boorn. Wat wel inhield dat ik niet voor het raam mocht staan als er een boot aankwam, want van ver was niet te zien of het eventueel een boot van de Duitsers was. Naast Meinsma woonde de huisschilder Romke Visser met zijn vrouw, die ook een joods meisje in hun huis hadden. Iets verderop de doopsgezinde pastorie van Ds. H.Keuning en zijn vrouw. In die woning is mijn moeder een paar maanden geweest. Ik wil volgende week graag nog even Irnsum bekijken en wil heel graag het boek met de wandelroutes ontvangen. Kunt u mij dat opsturen?
Later hebben Meinsma en zijn vrouw, als ik het mij goed herinner in het pand op nr. 259 gewoond. Toen ik een jaar of 18 was zijn ze naar de Noord-Oostpolder gegaan en hebben in Creil een eigen winkel gehad. Tot aan hun dood zijn zij mijn allerliefste familie geweest en hebben ze ook met mijn moeder een heel warme band gehad. Ze waren ook de Pake en Bêppe van mijn kinderen. Ik hoop iets van u te horen, met een heel hartelijke groet Eva.
Mijn onderduik naam was Marijke. Wil u mij even laten weten waar ik het geld voor het boek naar toe kan sturen?