Na de terpafgraving bleef alleen het hoger gelegen kerkhof over. Hier rusten bekende dorpelingen, zoals Klaas Cornelis Nijdam (zijn grafsteen uit 1845 ligt er nog), Jacob Ruurds Nijdam, Doeke Thomas Pasma, Antje Baukes Boersma, Ekke Blaauw en anderen die een rol speelden in de historie van Jirnsum.
De oude kerk uit de middeleeuwen is weg. Het huidige baarhokje is gebouwd op de fundamenten van de zadeldaktoren. Zoals alle middeleeuwse kerken was dit oorspronkelijk een katholieke kerk, opgedragen aan de heilige Sint Mauritius. De kerk bezat enkele boerderijen en vele hectares wei- en hooiland. Uit de opbrengsten werden de kosten van het kerkgebouw en het levensonderhoud van koster en pastoor betaald. Ooit had deze kerk zelfs drie geestelijken tegelijkertijd in dienst.
In 1496, tijdens de nadagen van de Schieringers en Vetkopers, liep het kerkgebouw door oorlogshandelingen forse brandschade op. Maar de Beeldenstorm, die het begin van de tachtigjarige oorlog inluidde, ging aan het dorp voorbij. In 1580 werd overal in Friesland het katholieke geloof verboden en de kerken gezuiverd. Saccheus Horstius was de laatste pastoor en in het hele gewest één van de weinigen zonder vrouw. In die tijd was Roelof Buweszoon schoolmeester en koster. De eerste school stond vlakbij de Mauritiuskerk.
Na de reformatie werd de kerk hervormd. In 1877 lieten de kerkvoogden aan de Rijksweg een nieuwe kerk met school en schoolmeesterswoning bouwen. Het houten gedenkbeeldje uit 1672 en het orgel verhuisden mee naar de nieuwe kerk. De Mauritiuskerk werd een paar jaar later afgebroken en in de krant verschenen advertenties voor de verkoop van sloopmaterialen.